Historisch Daknam

Dackenam (1040) – Dakingahem (12e eeuw)
Dackenham (1156) – Dakanham (1160)
Danckehan (1170) – Dacnem (1219)
Dackenen (1330) – Dakenen (1330) ….

Daknam
De graven van Vlaanderen Vanaf de 12e eeuw vond men bij ons reeds het Jachtslot van Graaf Boudewijn van Vlaanderen en Johanna van Constantinopel. Ook de brug aan de Pontweg en het veer worden reeds in teksten van de 12e eeuw vermeld. Eveneens uit deze periode dateert de oudste vermelding van de kerk (1156). De smalle zuidelijke zijbeuk en de verlenging van het koor werden pas in de 15e eeuw uitgevoerd. Helaas ging een groot gedeelte van deze Romaans en deels Gotische kerk begin 17e eeuw in een brand verloren.

Bij de restauratiewerken aan het eind van de 18e eeuw werken de Romaanse vensters geopend en de sacristie en het voorportaal bijgebouwd. Een pittoresk element vormt zeker het “afroeptorentje” of de “pui”, dat net als de kerkhofmuur witgekalkt is. Ook het vagevuur aan het kooreinde van de kerk is een prachtig kunstwerk. Bezienswaardigheden in de kerk zijn de afsluiting van de doopvont (1690), de biechtstoel en de predikstoel (1690). Ook het orgel is historisch attractief (1680) : in 1784 werd het van Beveren naar Daknam gebracht. Bijzonder mooi is tevens het glasraam met de calvarieberg en de schenkers uit 1640. Reynaert de vos De bewoners van Daknam gaan er prat op dat het fameuze Middel-nederlanse dierenepos van het begin van de 12e eeuw zich in Daknam zou afspelen, ook al wordt dit door sommige historici en filologen in twijfel getrokken.

Op de twee “Reynaertbanken” in ons dorp lezen we immers volgende teksten

Nobel die coninc hadde ghedaen
syn hof craeyeren overal (vs 44-45)

Coppe r.i.p.
hier leghet Coppe begraven
die Reynaert die vos verbeet (vs 461-463)


Bovenstaande teksten komen rechtstreeks uit het Reynaertverhaal, dat begint met de oproep van Koning Nobel, de leeuw, tot het houden van een hofdag. Zoals bij de oude Frankische koningen houdt hij deze op Pinksteren, de tijd waarop de wegen weer begaanbaar zijn.

Het was in eenen tsinxen daghe,dat beede bosch ende haghe
met groenen loveren waren bevaen

Koning Nobel zit op de hofdag temidden van zijn hofedelen. Alle dieren, groot en klein, zijn aanwezig, behalve Reynaert, de vos. Reynaert heeft zoveel misdaan, dat hij niet durft te komen. Zodoende hebben bijna alle dieren klachten over den felle mitten roden baerde.

Op de twee banken kan je dus wegdromen in de Reynaertslegende : vanop de eerste bank, in de Middendam, kijkt u trouwens uit op de meers waar ooit de woonst van de Graven van Vlaanderen stond. De tweede bank nestelt u onder de linden van het dorpsplein.

Geografisch Daknam

In die riviere die daer liep,Die wel wijt was ende diep….(Reynaert – epos)

Een verademing voor bewoners en een trekpleister voor toeristen vormt het groene Daknam. Via het VVV in Lokeren verkrijgt u gratis talloze beschrijvingen van wandel-en fietsroutes (het Koning Nobelpad, de Moervaartroute, de Liniewegel, het Keysershofpad, …) De “ambachtenroute” loopt eveneens bij en aantal Daknamse kunstenaars aan. Als u een “art nouveaubezoek” aan de stad Lokeren brengt, kan u dit het best vervolmaken met het bezichtigen van het huis “Mijn Droom” uit 1907, aan de Daknamse brug.

In de Eikelstraat ziet u enkele typische Waaslandse hoeven (bijvoorbeeld nr 7). Beleeft u graag een “authentieke overzet van de Moervaart”, dan gaat u naar ’t Veer in Pieter Heydensveer. (in de volksmond : pilaveir). Dolle winterpret wordt het pas wanneer u erin slaagt al schaatsend van Daknambrug tot aan het Keysershof in Sinaai te geraken. ’s Zomers vindt u langs diezelfde Moervaart – die aan “Spletteren” samenvloeide met de Zuidlede en zo de Durme vormde – talrijke vissers, wandelaars en kajakkers. Is het Reynaertverhaal een legende… de pracht van Daknam is een onvervalste realiteit ! (Kristel Arens)